ELW 41: MGR. LÉONARD OVER 'WAAROM HET ZINVOL IS DAT ECHTE LIEFDE WACHT'
Na het middagmaal en stille aanbidding maakte Mgr. Léonard zijn opwachting. Ergens in zijn overvolle agenda vond de Monseigneur de tijd om naar Sint-Katelijne-Waver te komen. Hij maakte meteen duidelijk dat hij ondanks alles graag gekomen was, dat dit alles hem na aan het hart lag en dat hij het grootste respect had voor de jongeren en voor de beweging Echte Liefde Wacht. De jongeren kregen vervolgens een uiteenzetting om duimen en vingers van af te likken, de neerslag van jaren diepgaande en diepzinnige reflectie van een man, die een beetje als paus Paulus VI buitengewoon intelligent, moedig, integer en goedhartig is, maar de tijdsgeest tegen heeft.
Jezus, zo legde Monseigneur uit, heeft zich geheel gegeven aan de Kerk en aan de mensheid aan het Kruis, en zo het nieuwe, enige altijddurende verbond gesticht. Jezus blijft ons altijd trouw, het Kruisoffer is er het levende bewijs van. Jezus bemint ons tot het uiterste toe. Hij ontledigt zich en deelt ons menszijn, ons lijden en onze dood, om bij ons te zijn in ons lijden, in onze verlatenheid, in onze verduistering en ten slotte in onze eigen dood. Hij draagt alles, zelfs het verlaten zijn door zijn eigen Vader om zich te kunnen vereenzelvigen met ons, die door onze zonden niet waardig zijn. Hij wil ons uit liefde en ondanks alles meevoeren, dragen als het moet, naar onze eind- bestemming. Nu is Hij de Verrezene, en de dood heeft geen macht meer over Hem. Wie dus zijn huwelijksverbond bouwt op Hem, bouwt op de Rots, op Christus die zelfs de dood overwonnen en onderworpen heeft. Het is goed om mekaar als gehuwden te ontvangen van de Heer zelf, om Hem mee te nemen in het huwelijksbootje, Hij die alle stormen kan bedaren. Echte liefde kan wachten omdat ze begrepen heeft dat seksualiteit enkel thuishoort in het verbond dat even trouw is als Jezus trouw is aan zijn Kerk. In het huwelijksverbond geven man en vrouw zich geheel aan elkaar, net zoals Jezus zich geheel en al voor zijn Kerk heeft gegeven, en zich ontledigd heeft voor haar. Wie wijs is trouwt in de Heer.
De geslachtsdaad voor het huwelijk is iets uitdrukken wat nog niet geheel en al in de werkelijkheid bestaat: het sacrament is nog niet gesloten. Net zoals een priester niet kan consacreren voor de wijding, zo moeten ook de verloofden wachten op de Heer, om te bewijzen dat ze geloven dat het sacrament wel degelijk een verschil maakt; hen wel degelijk een kracht zal geven die ze anders moeten ontberen. “Jullie ontvangen elkaar van Christus”, zei Mgr. Léonard, “en dan pas zijn jullie getrouwd”. Seksualiteit voor het huwelijk loopt vooruit op een volheid die nog niet werkelijk bestaat. Dat er iets mis mee is, wordt heel duidelijk gemaakt door het feit dat bij voorhuwelijkse betrekkingen de voortplantingsdimensie van de seksualiteit zo goed als altijd ongewenst is. De geestelijke liefde laten groeien door de weigering haar voortijdig in het vlees uit te drukken, noemde Monseigneur een nodige fase in het proces van groei en rijping. “Het is”, zo zei Hij met woorden die onmiskenbaar de waarheid reflecteerden en met grote kracht diep in de ziel doordrongen: “de prijs die we betalen voor de menselijke en christelijke kwaliteit van de liefde”. Dank Monseigneur voor deze wijze woorden. Dank u in naam van de jongeren.
elw41_mgr._léonard
Reageren is niet langer mogelijk.